Η Δικαιολογία

Ένας δεκανέας πάει την δευτέρα το πρωί να επιθεωρήσει το στρατόπεδο και δεν βλέπει κανέναν. Όλοι εχουν πάρει άδειες και κανένας δεν έχει επιστρέψει. Έκει που περίμενε, μπαίνει ο πρώτος στρατιώτης :

- Που ήσουν ρε στραβάδι;
- Συγνώμη κύριε δεκανέα, αλλα είχα ενα καυτό ραντεβού με μια πολύ ωραία κοπέλα και ξεχάστικα λίγο και έχασα το λεωφορείο. Έτσι πήρα ταξί αλλα όπως ερχόμουν χάλασε η μηχανή και μείναμε στον δρόμο. Τότε πήγα σε ένα ράντσο εκεί κόντα και αγόρασα ένα άλογο για να φτάσω πιο γρηγορα, αλλά στο δρόμο το άλογο πέθανε! Και έτσι τελικά έκανα τα τελευταία 15 χλμ τρέχοντας για να φτάσω στην ώρα μου.
Ο Δεκανέας βέβαια δεν τον πίστεψε αλλα επειδά ήρθε πρώτος του την χάρισε.
Μετά απο λίγο φτάνει και ο δεύτερος στρατιώτης.
- Που είχες εξαφανιστεί, ρεεεεεεεεεεεεεεε;
- Συγνώμη κύριε δεκανέα, αλλα είχα ενα καυτό ραντεβού με μια πολύ ωραία κοπέλα και ξεχάστικα λίγο και έχασα το λεωφορείο. Έτσι πήρα ταξί αλλα όπως ερχόμουν χάλασε η μηχανή και μείναμε στον δρόμο. Τότε πήγα σε ένα ράντσο εκεί κόντα και αγόρασα ένα άλογο για να φτάσω πιο γρηγορα, αλλά στο δρόμο το άλογο πέθανε! Και έτσι τελικά έκανα τα τελευταία 15 χλμ τρέχοντας για να φτάσω στην ώρα μου.

Ολόιδια η δικαιολογία αλλα ο δεκανέας είπε να μην το κάνει θέμα.

Έτσι έρχονται οι 19 απο τους 20 στρατιώτες με την ίδια δικαιολόγία. Ο δεκανέας όμως δεν μίλησε καθόλου. Έρχεται μετά και ο εικοστός:

- Α, ήρθες;(τώρα θα δει τι θα ακούσει!)
-Συγνώμη κύριε δεκανέα, αλλα είχα ενα καυτό ραντεβού με μια πολύ ωραία κοπέλα και ξεχάστικα λίγο και έχασα το λεωφορείο. Έτσι πήρα ταξί...
- Ναι, ναι ξέρω. Χάλασε η μηχανή και έμεινες στον δρόμο.
-Όχι, κύριε δεκανέα. Αλλά υπήρχαν τόσα πεθαμένα άλλογα στον δρόμο που μέχρι να τα μετακινήσουμε στην άκρη με τον ταξιτζή και να περάσουμε, κάναμε πολλή ώρα!